بویلر آب گرم

بویلر آبگرم (Hot Water Boiler) یا همان دیگ آبگرم، یک مخزن تحت فشار می باشد که در آن سیال عامل تحت فشار، گرم شده و مورد استفاده قرار می گیرد. آب به عنوان سیال عامل بیش تر بویلرها  با ظرفیت حرارتی بالا توان ذخیره انرژی مورد نیاز را دارد.

بویلرهای آبگرم در سیستم های گرمایشی مورد استفاده قرار می گیرد و با جاسازی آن در موتورخانه ساختمان می توان گرمایش محیط را تامین کرد.

بویلرهای آبداغ نیز از انواع دیگر بویلرها هستند که در فشار های بالاتر آب بالای ۱۰۰ درجه سانتی گراد تولید می کنند.

بازه استفاده از بویلرهای آبگرم: بویلرهای آبگرم معمولا از ظرفیت ۸۰,۰۰۰ کیلوکالری بر ساعت تا ۱۶,۰۰۰,۰۰۰ کیلوکالری بر ساعت تولید می شود.

بویلرهای آبگرم و آب داغ از فشار ۲ بار تا ۲۰ بار تولید می شود. و معمولا در سیستم های گرمایش مرکزی (موتورخانه) برای تولید آبگرم رادیاتور، فن کویل، یونیت هیتر، گرمایش از کف و … مورد استفاده قرار می گیرد.

مشابه این نوع از بویلرها در ظرفیت پایین می توان از پکیج های دیواری نام برد و در ظرفیت های بالا نیز سیستم موتورخانه مرکزی با بخاربه عنوان روشی دیگر برای گرمایش ساختمان مطرح می شود.

محاسبه ظرفیت بویلرهای آبگرم

برای محاسبه ظرفیت بویلرهای آبگرم برای یک ساختمان پارامتر های متعددی دخیل هستند از جمله:

• متراژ ساختمان
• تعداد طبقات ساختمان (تاثیر بر روی فشار کاری دستگاه)
• محل کار دستگاه
• کاربری محل مورد استفاده
• تعداد افرادی که در محل هستند
• دمای هوای محیط در طول سال
• ارتفاع از سطح دریا
• راندمان شرکت سازنده
• و …

برای این محاسبات ، نرم افزارهای مهندسی (برای مثال نرم افزار کریر) بهترین راه حل می باشد و مهندسین تاسیساتی خبره در این زمینه با این نرم افزار محاسبات بار گرمایشی و سرمایشی ساختمان را محاسبه می کنند.

اما برای تخمین بار گرمایی یک ساختمان معمولا متراژ زیربنای ساختمان را در عددی بین ۵۰ تا ۲۰۰ (بر اساس شهر یا کشور محل نصب دستگاه) ضرب می کنند تا ظرفیت دیگ به کیلو کالری بر ساعت بدست آید.

برای مثال:

یک ساختمان با زیربنای ۱۰۰۰ متر مربع در شهر تهران برای گرمایش به دیگ آبگرمی به ظرفیت ۱۵۰,۰۰۰=۱۰۰۰*۱۵۰کیلو کالری بر ساعت نیاز دارد. (بدون احتساب آبگرم مصرفی  )

!!!!!!! توجه کنید این محاسبات تنها معیاری از میزان حرارت مورد نیاز در اختیار شما قرار می دهد و حتما بار گرمایشی باید به صورت دقیق محاسبه گردد.!!!!!!!

انواع بویلرهای آبگرم

بویلرهای آبگرم در حالت کلی از نظر جنس به دو دسته ی زیر تقسیم می شود:

1. بویلرهای آبگرم فولادی
2. بویلرهای آبگرم چدنی
3. بویلرهای چگالشی

این دسته بندی از رایج ترین تقسیم بندی های بویلرهای آبگرم می باشد.

1. بویلرهای آبگرم فولادی

بویلرهای آبگرم فولادی، بویلرهایی هستند که در آن از فولاد کربنی به عنوان متریال در بویلر استفاده شده است.

این نوع از بویلرهای آبگرم به صورت زیر تقسیم بندی می گردد:

• بویلرهای فولادی فایرتیوب آبگرم
• بویلرهای فولادی واترتیوب آبگرم

بویلرهای فایر تیوب آبگرم

بویلرهای آبگرم فایرتیوب یا لوله آتشین، بویلر هایی هستند که با عبور آتش و دود از درون لوله ها، آب اطراف لوله ها را به درجه حرارت مورد نظر می رساند. ( در انواع چهارپاس، سه پاس، فایرباکس، کوره برگشتی، دو پاس و …)

این بویلر ها یکی از انواع بویلرهای فایرتیوب هستند که برای تولید آبگرم مورد استفاده قرار می گیرند. (توضیحات بیشتر از بویلر فایرتیوب)

بویلرهای واترتیوب آبگرم

بویلرهای آبگرم واترتیوب یکی از انواع بویلرهای آبگرم است که جدیدا در دنیا به صورت عمده مورد استفاده قرار می گیرد. این نوع از بویلر ها از انواع بویلر های واترتیوب است که برای تولید آبگرم مورد استفاده قرار می گیرند.

بویلر های واترتیوب آبگرم  دارای راندمان بالاتری از انواع دیگر بویلر های آبکرم است. در این نوع از بویلر ها آب در درون لوله ها می باشد و بنا بر قوانین استوانه های جداره نازک توان تحمل فشار بالاتری را دارند.

2. دیگ های آبگرم چدنی

در این نوع از دیگ ها از چدن به عنوان متریال اصلی استفاده شده است.

این دیگ ها نسبت به دیگ های فولادی عمر کوتاه تری دارند ولی حمل نقل آن ها بسیار آسان تر است.

این نوع از دیگ های آبگرم تحمل فشار های بالا را ندارند و معمولا در گرمایش ساختمان هایی با ارتفاع کم از آن ها استفاده می شود.

3. بویلر های چگالشی

بویلرهای چگالشی نیز یکی از انواع جدید بویلر های آبگرم است که هم اکنون استفاده از آن در دنیا به سرعت رو به افزایش است.

طراحی بویلر آبگرم

جهت طراحی بویلرهای آبگرم ابتدا با استفاده از نرم افزار های شبیه سازی حرارت و سیالات مانند فلوئنت و یا با استفاده از نرم افزار های خاص ساخت بویلر ، طراحی کلی، تعداد لولها و حجم آبگیری بویلر مشخص می شود و سپس طبق استاندارد BS2790 و یا EN-BS12953جنس و ضخامت متریال و نحوه ساخت آن مشخص می گردد.

اکونومایزر در بویلرهای آبگرم: معمولا دمای دود خروجی  از دودکش دیگ های آبگرم، بالاتر از ۱۵۰ درجه می باشد که این دود به فضای محیط وارد می شود و در حقیقت اتلاف حرارتی به حساب می آید. با استفاده از یک نوع مبدل حرارتی در این مسیر، که در درون لوله های آن،  دود و در خارج آن (در پوسته) آب ورودی بویلر وجود دارد می توان از این انرژی در حال اتلاف استفاده کرد. به این دستگاه اکونومایزر بویلر گویند.